کلرید پالادیم (II)

کلرید پالادیوم

کلرید پالادیوم که با نام‌های کلرید پالادوس، دی کلرید پالادیم و پالادیوم (II) کلرید نیز شناخته می‌شود، ترکیبات شیمیایی با فرمول PdCl2 هستند. PdCl2 یک ماده اولیه رایج در کاتالیزورهای مبتنی بر پالادیوم که در سنتز آلی ارزش خاصی دارند، می‌باشد. این ماده از واکنش کلر با فلز پالادیوم در دماهای بالا تهیه می شود.

مدل توپ و چوب ساختار بلوری α-PdCl2 (شکل راست) و مدل بیضی حرارتی مولکول Pd6Cl12 موجود در ساختار بلوری β-PdCl2 (شکل چ

دو شکل از PdCl2 شناخته شده است که α و β نشان داده می شوند. در هر دو شکل، مراکز پالادیوم یک هندسه هماهنگی مربع-مسطح را اتخاذ می کنند که مشخصه Pd (II) است. شکل α-PdCl2 یک پلیمر است که از صفحات یا زنجیرهای “بی نهایت” تشکیل شده است. شکل β-PdCl2 مولکولی است و از یک خوشه هشت وجهی از شش اتم Pd تشکیل شده است. هر یک از دوازده یال این هشت وجهی توسط Cl پوشیده شده است.

طرز تهیه و منبع کلرید پالادیوم

کلرید پالادیوم (II) با حل کردن فلز پالادیوم در محیط آبی یا اسید هیدروکلریک در حضور کلر تهیه می شود. روش دیگر، ممکن است با حرارت دادن فلز اسفنجی پالادیوم با گاز کلر در دمای ۵۰۰ درجه سانتیگراد تهیه شود.

خواص و ویژگی‌های کلرید پالادیوم

ساختار بلوری :        رومبوهدرال

فرمول مولکولی :     PdCl2

جرم مولی :   ۱۷۷٫۳۲۶ g/mol (anhydrous)

۲۱۳٫۳۵۷ g/mol (dihydrate)

شکل ظاهری :         dark red solid

hygroscopic (anhydrous)

dark brown crystals (dihydrate)

چگالی :        ۴٫۰ g/cm3

دمای ذوب:    ۶۷۹ °C (decomp.)

انحلال‌پذیری در آب :        soluble in trace amounts better solubility in cold water

انحلال‌پذیری :        soluble in حلال (شیمی)

dissolves rapidly in هیدروکلریک اسید

کاربردهای کلرید پالادیوم (II)

کلرید پالادیوم (II) حتی زمانی که خشک و بدون آب است، می تواند باعث زنگ زدن فولاد ضد زنگ شود. بنابراین، محلول های کلرید پالادیوم (II) گاهی اوقات برای آزمایش مقاومت در برابر خوردگی فولاد ضد زنگ استفاده می شوند. گاهی اوقات از کلرید پالادیوم (II) در آشکارسازهای مونوکسید کربن استفاده می شود. مونوکسید کربن کلرید پالادیوم (II) را به پالادیوم کاهش می دهد. PdCl2 باقیمانده به PdI2 قرمز تبدیل می‌شود که غلظت آن را می‌توان با رنگ‌سنجی تعیین کرد. کلرید پالادیوم (II) در فرآیند واکر برای تولید آلدئیدها و کتون‌ها از آلکن‌ها استفاده می شود.