مواد شیمیایی آزمایشگاهی

شیمی ارگانیک یا آلی

شیمی ارگانیک یا آلی بر روی ترکیبات تولید شده توسط موجودات زنده یا مواد شیمیایی مصنوعی که دارای زنجیره‌ای از کربن هستند، مانند پلیمرهای پلاستیکی، متمرکز است.

شیمی معدنی

شیمی معدنی بر روی ترکیبات غیر آلی و ساده مانند دی اکسید کربن یا سیانیدها و ترکیبات آلی فلزی مانند فلزات واسطه.

هر دوی این شاخه های علمی از تکنیک ها و ابزارهای آزمایشگاهی تحلیلی برای مطالعه رفتارها و واکنش های ترکیبات در رشته خود استفاده می کنند. سه حوزه کلیدی وجود دارد که به آنها توجه می شود:

خواص مواد:

این هم به خواص فیزیکی، مانند نقاط ذوب یا چگالی، و هم به خواص شیمیایی، مانند واکنش پذیری، سمیت، یا انواع پیوندهای ایجاد شده اشاره دارد.

واکنش پذیری ترکیبات:

واکنش پذیری مواد شیمیایی که شامل سرعت و شدت واکنش ها می شود، یک عامل رفتاری حیاتی است که هم در شیمی معدنی و هم در شیمی آلی مورد مطالعه قرار می گیرد.

ساختار مواد:

این به نحوه چیدمان اتم ها در مولکول هایی با اشکال و زوایای خاص اشاره دارد.

شکل مولکول ها تا حد زیادی توسط پیوندهای مولکولی که بر اساس الکترون های ظرفیت هستند تعیین می شود.هنگامی که خواص، واکنش پذیری و ساختار یک ترکیب مشخص شد، این اطلاعات به عنوان پایه ای برای سنتز آن ماده یا ایجاد یک آنالوگ از آن عمل می کند. به عنوان مثال، رایحه میوه ها را می توان با استفاده از آنالوگ های شیمیایی مصنوعی تقلید کرد.شیمی آلی را می توان از شیمی معدنی با بررسی انواع ترکیباتی که هر میدانی مطالعه می کند، متمایز کرد.

خواص و کاربردهای شیمی آلی و معدنی

 ما با شیمی معدنی شروع می کنیم، که همه چیز در مورد درک خواص مواد معدنی است. این شاخه همچنین به سنتز انواع مواد شیمیایی معدنی که دارای ارزش اقتصادی و صنعتی هستند، از جمله آمونیاک، کلر و اسید هیدروکلریک می پردازد.

در همین حال، شیمی آلی بر مطالعه و سنتز هر ترکیب مبتنی بر کربن، مانند هیدروکربن ها، و همچنین مشتقات آنها، مانند پلاستیک، متمرکز است. به این ترتیب، شیمی آلی با شیمی معدنی همپوشانی هایی دارد:

صنایع شیمیایی و صنایع داروسازی انواع مختلفی از محصولات را سنتز و انبوه تولید می کنند که بر اساس همجوشی یا همپوشانی بین شیمی معدنی و آلی است.محصولاتی مانند رنگدانه ها، پوشش ها، سوخت ها و داروها توسط شیمی معدنی و آلی امکان پذیر می شوند.شیمی آلی همچنین با بیوشیمی همپوشانی دارد که نقش مهمی در این رشته ایفا می کند زیرا هر دو آزمودنی به واکنش های آلی نگاه می کنند و مولکول های مهم بیوشیمیایی را مطالعه می کنند. گفته می شود، در مقایسه با شیمی آلی، بیوشیمی به طور خاص بر فرآیندهای شیمیایی پیچیده در موجودات زنده متمرکز است، مانند اینکه چگونه پروتئین ها به روش های خاصی تا می شوند تا آنزیم ها یا هورمون های خاصی را تشکیل دهند.

زباله های مواد آلی و معدنی

زباله های آلی و معدنی هر دو دارای اثرات بالقوه خطرناک زیست محیطی و همچنین خطرات بهداشتی مرتبط هستند. در عین حال، همه ضایعات پتانسیل یکسانی برای ایجاد آسیب ندارند:

برخی از انواع زباله های آلی تجزیه پذیر هستند و می توانند به راحتی در محیط پراکنده شوند و دفع آنها را ساده می کند برخی از انواع مواد زائد معدنی، مانند باقیمانده های تصفیه گاز، باید با دقت مدیریت و دفع شوند.

به دلیل تأثیر آنها بر محیط زیست نیز وجود دارد انواع زباله های خطرناک که هم آلی و هم غیر آلی هستندمانند لجن های روغنی که دستورالعمل های دفع ویژه ای نیز دارند بنابراین، روش دفع مناسب هر محصول زائد بستگی به این دارد که چه چیزی و چقدر خطرناک است. به عنوان مثال، زباله های مایع را نباید در هیچ آب ریخته شود.

بطور کلی، زباله ها را می توان طبقه بندی کرد منبه چهار دسته اصلی و همه آنها حاوی ترکیبی از ترکیبات آلی و معدنی هستند:

زباله های مایع:

این زباله های مایع شامل آب فاضلاب، نشت نفت خام و محلول ها یا حلال های صنعتی است.

 این نوع ضایعات معمولاً حاوی مواد شیمیایی غیر آلی هستند و باید تحت درمان چند مرحله‌ای قرار گیرند تا بقایای سمی را کاملاً از بین ببرند یا آن را خنثی کنند. به عنوان مثال، زباله های مایع مورد استفاده در ساخت کاغذ، مانند محلول های لیمو، باید قبل از دور ریختن خنثی شوند تا قلیاییت بالا از بین برود.

مواد زائد جامد

این نوع زباله مواد زائد جامد شامل مواردی مانند شیشه، سرامیک، پلاستیک یا کاغذ و همچنین ضایعات چوب و ضایعات فلزی یا آلیاژی است.

 بسیاری از این محصولات یا قابل بازیافت یا قابل استفاده مجدد هستند. برخی دیگر به طور بالقوه خطرناک هستند، به ویژه زباله های فلزی باتری ها، مانند سرب یا کادمیوم. زباله‌های جامد را می‌توان در محل‌های دفن زباله یا از طریق سوزاندن، بسته به نوع آن، دفع کرد.

زباله های زیست تخریب پذیر:

این زباله ها مواد زائد آلی هستند، مانند گوشت پوسیده، پوست میوه، سبزیجات، سایر مواد غذایی و کاغذها. در حالت ایده آل، زباله های آلی باید از طریق کمپوست یا سوزاندن دفع شوند.

ضایعات آلی از مزارع بزرگ دام می تواند حتی به عنوان منبع سوخت، به ویژه متان، فرآوری شود.