مواد شیمیایی آزمایشگاهی همانگونه که از نامشان پیداست به دسته ای از ترکیبات شیمیایی گفته می شود که در آزمایشگاه های پزشکی، آزمایشگاه های دارویی و تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرند.
اصولا در آزمایشگاه های تحقیقاتی به دلیل حساسیت های موجود، از مواد شیمیایی خالص (مرک، سیگما، فلوکا) استفاده می شود چرا که کوچکترین ناخالصی می تواند جهت تحقیقات را تغییر دهد.
از معمول ترین مواد شیمیایی آزمایشگاهی می توان به آب دیونیزه، استون، اتانول، تولوئن، انواع نمک ها و… اشاره کرد. برای اطمینان از خلوص مواد می توان به اطلاعات سازنده کاتالوگ ، آنالیز یا MSDS) ) مراجعه کرد و یا از روش هایی مانند طیف سنج رزونانس مغناطیسی (NMR) و یا کروماتوگرافی گازی (GC) استفاده نمود. همانطور که قبلا ذکر شد مواد شیمیایی آزمایشگاهی در صنایع مختلف کاربرد دارد. در ادامه به برخی از کاربردهای مواد شیمیایی آزمایشگاهی در هر بخش اشاره می کنیم:
کاربردهای مواد شیمیایی آزمایشگاهی
صنعت:
در حوزه صنعت پرکاربردترین مواد آزمایشگاهی شامل سولفوریک اسید، کلر، اتیلن، فسفریک اسید، آمونیاک، نیتروژن و اکسیژن است.
داروسازی:
از مهم ترین ترکیبات بکار رفته در صنعت ساخت دارو می توان به الکل هایی مانند پروپیلن گلیکول، پروپانول، اتانول، بوتانول، کتون هایی مانند متیل اتیل کتون، متیل ایزو بوتیل کتون، متیل ایزوپروپیل کتون ، آمیدها، اترها، حلال های سولفور دار، استرها، نیتریل ها و آلدهیدها اشاره کرد.
آزمایشگاه های بیوشیمی:
در این آزمایشگاه ها از لومینول، استات سلولز، محلول های بافری، معرف کومبس، انواع اسید ها و بازها، تریتون X-100، سولفات آمونیوم، پلی آکریل آمید،بتا مرکاپتو اتانول، تریس بافر و… استفاده می شود.
آزمایشگاه های تحقیقاتی:
از جمله این مواد می توان به الکل ها (متانول، اتانول، ایزوپروپانول، بوتانول و…)، انواع اسیدها (هیدروکلریدریک، سولفوریک اسید، نیتریک اسید، فلوئوریک اسید و…)، انواع نمک ها (سدیم کلرید، پتاسیم کلرید، کلسیم کلرید و…)، سدیم هیدروکسید، پتاس، آمونیوم پرسولفات، انواع ترکیبات سولفاته، انواع حلال ها و… اشاره کرد.